Η τέλεση της κηδείας ενός ανθρώπου, δεν αποτελεί απλώς την παροχή μίας υπηρεσίας. Είναι μία δύσκολη εμπειρία για την οικογένεια και τους φίλους του θανόντος, η οποία και παραμένει στη μνήμη για ένα εύλογο διάστημα. Το αίσθημα που μένει κατά συνέπεια στο τέλος της κηδείας, χρειάζεται να είναι καθησυχαστικό και να δίνει την πεποίθηση στους ανθρώπους του εκλιπόντος, ότι φρόντισαν για το καλύτερο αποτέλεσμα που αρμόζει στην περίσταση.
Aναλαμβάνουμε να οργανώσουμε και να τελέσουμε την κάθε κηδεία με σεβασμό προς τα θρησκευτικά σας έθιμα, όπως και τις οικονομικές σας δυνατότητες. Στοχεύουμε κάθε φορά σε μία τελετή που θα χαρακτηρίζεται από αξιοπρέπεια, επαγγελματισμό και συνέπεια.
Παρακάτω θα δείτε αναλυτικά τις υπηρεσίες που παρέχουμε σε μία τελετή κηδείας:
- Καθορίζουμε την ημέρα και ώρα της κηδείας.
- Μεταφέρουμε με νεκροφόρα οχήματα τη σορό, από τον τόπο θανάτου στον ψυκτικό θάλαμο του κοιμητηρίου ή στο νεκροτομείο, εφόσον χρειαστεί νεκροψία.
- Φροντίζουμε για την ετοιμασία και τον καλλοπισμό της σορού.
- Διευθετούμε κάθε γραφειοκρατική διαδικασία που αφορά την έκδοση της άδειας ταφής και των ληξιαρχικών πράξεων θανάτου. Σας καθοδηγούμε για την είσπραξη των εξόδων κηδείας.
- Αναλαμβάνουμε τον ανθοστολισμό της εκκλησίας με όμορφες και ποιοτικές ανθοσυνθέσεις.
- Διαθέτουμε πολυτελή νεκροφόρα οχήματα.
- Αναγγέλουμε το γεγονός της κηδείας στις εφημερίδες που θέλετε.
- Εκτυπώνουμε και θυροκολλούμε όπου χρειάζεστε, τα αγγελτήρια νεκρώσιμα της κηδείας.
- Διευθετούμε την μεταφορά των παρευρισκόμενων από και προς το νεκροταφείο, μισθώνοντας πούλμαν, εντός ή και εκτός Αττικής για την περίπτωση του επαναπατρισμού.
- Διαθέτουμε μία ευρεία & ποιοτική γκάμα ελληνικών φερέτρων.
- Παραγγέλνουμε και μεταφέρουμε τα άνθινα στέφανα της κηδείας.
- Διαθέτουμε χορωδία (Βυζαντινή ή Ευρωπαϊκή) που θα συνοδεύσει την εξόδιο λειτουργία της τελετής.
- Κλείνουμε Αρχιερέα ή Αρχιμανδρίτη, για να τελέσουμε Αρχιερατική θρησκευτική κηδεία.
- Καταγράφουμε τους επισκέτες και τα στεφάνια που εστάλησαν στην κηδεία, τα οποία σας παραδίδουμε με τη λήξη της τελετής. Αντίστοιχα φροντίζουμε για την εκτύπωση των ευχαριστήριων καρτών που θα αποστείλετε μετά εφόσον θέλετε.
- Κλείνουμε το καφενείο στα Νεκροταφεία για την κηδεία. Ακόμα, συνεννοούμαστε με εστιατόρια ή αίθουσες δεξιώσεων της προτίμησής σας, αναλαμβάνοντας το catering αν θέλετε να δώσετε γεύμα μετά την κηδεία.
Για οποιαδήποτε επιπλέον πληροφορία χρειαστείτε, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας.
Προέλευση:
Με τον όρο γενικά κηδεία ονομάζεται το σύνολο εκείνο των φροντίδων και τελετών που γίνονται μετά το θάνατο κάποιου από την οικογένεια και την κοινότητά του. Ετυμολογικά η λέξη προέρχεται από το ρήμα «κήδομαι» που σημαίνει στη νεοελληνική φροντίζω, επιμελούμαι. Παράγωγες επίσης λέξεις ο κηδεμών, η κηδεμονία, ο επικήδειος.
Η κηδεια στην Ελλαδα:
Aπό την εποχή του κυκλαδικού πολιτισμού γύρω στο 3000 π.Χ. ως την υπο-μυκηναϊκή περίοδο το 1100 με 1200 π.Χ. οι Έλληνες εφάρμοζαν τον ενταφιασμό ως αποκλειστική πρακτική κήδευσης. Η καύση των νεκρών που εμφανίζεται γύρω στον 11ο αιώνα π.Χ. θεωρείται επίδραση της Ανατολής, πιθανώς των Χετταίων, και διαδόθηκε στην Ελλάδα από την Μικρά Ασία. Ως τους χριστιανικούς χρόνους όπου ο ενταφιασμός ξαναγίνεται η μόνη πρακτική κήδευσης και οι δύο μέθοδοι εξασκούνταν στην Ελλάδα ανάλογα με την ιστορική περίοδο και την περιοχή.
Η κηδεία στους αρχαίους Έλληνες από την ομηρική εποχή περιελάμβανε την πρόθεση, την εκφορά, την ταφή και τον περίδειπνο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτή η διαδικασία ακολουθείται στην Ελλάδα πιστά μέχρι και σήμερα. Πρόθεση ήταν η εναπόθεση του στολισμένου νεκρού στη νεκρική κλίνη και η θρηνωδία των οικείων του. Στην εποχή μας ο νεκρός κείται σε φέρετρο, το οποίο είναι ανοιχτό σύμφωνα με την παράδοση, εκτός από τις περιπτώσεις που δεν το επιτρέπει η κατάσταση του πτώματος. Ο νεκρός «φυλάσσεται» από τους οικείους όλο το βράδυ πριν την ταφή, ιεροτελεστία που επιβάλλονταν από την λαϊκή σκέψη και διατηρείται ως σήμερα, το λεγόμενο ξενύχτι. Σημαντικό κομμάτι της ελληνικής παράδοσης είναι το μοιρολόι, τα θλιβερά δηλαδή τραγούδια που τραγουδούσαν οι οικείοι του νεκρού μαζί με τη μοιρολογίστρα, επάγγελμα που έχει πια εκλείψει.
Η εκφορά ήταν η μετά την πρόθεση τελετή της μεταφοράς της σορού του νεκρού από την οικία του στον τόπο της ταφής του. Στην εποχή μας παρεμβάλλεται ως ενδιάμεσος σταθμός η εκκλησία, όπου ακολουθείται ειδική λειτουργία, η νεκρώσιμη ή η επίσης ονομαζόμενη εξόδιος ακολουθία, μπροστά στο φέρετρο. Σύμφωνα με τον αρχαίο νόμο η νεκρική πομπή έπρεπε να περάσει από τους δρόμους της πόλης σιωπηλά. Η ταφή ήταν η τελετή του ενταφιασμού ή της καύσης και της εναπόθεσης των οστών σε τύμβο. Συνήθως αγαπημένα αντικείμενα τοποθετούνταν στο φέρετρο "για να τα πάρει μαζί του" ο νεκρός ενώ σε κάποιες περιοχές νομίσματα ή λίρες αποτίθενται στα χέρια ή στα μάτια του νεκρού ή απλώς μέσα στο φέρετρο ως ναύλα για τον Χάρο. Ο τελευταίος ασπασμός από τα αγαπημένα πρόσωπα δίδεται στο νεκροταφείο πριν κλείσει το φέρετρο.
Ο Κικέρωνας περιγράφει τη συνήθεια να φυτεύονται λουλούδια στο σημείο της ταφής ώστε να αγαλλιάσει η ψυχή του νεκρού και να εξαγνιστεί το έδαφος, συνήθεια που επιβιώνει ως σήμερα. Μετά την ταφή οι πενθούντες επιστρέφουν στο σπίτι του νεκρού για το περίδειπνο, το δείπνο της παρηγοριάς, που συνοδεύεται από τον καφέ της παρηγοριάς (τούρκικος/ελληνικός) που σερβίρεται με κονιάκ και παξιμάδια. Δυο μέρες μετά την ταφή οι αρχαίοι συνήθιζαν να διοργανώνουν μια τελετή που ονομάζονταν τρίτα, τα σημερινά τριήμερα, ενώ οχτώ μέρες μετά την ταφή ακολουθούσαν τα έννατα, που πραγματοποιούνταν στο σημείο ταφής και αντιστοιχούν στα σύγχρονα εννιάμερα. Επιπλέον, στη σύγχρονη εποχή πραγματοποιούνται επιμνημόσυνες τελετές στις 40 μέρες, στους 3,6 και 9 μήνες και στον χρόνο, και από κει και μετά το μνημόσυνο πραγματοποιείται κάθε χρόνο στην ημερομηνία του θανάτου. Οι συγγενείς του νεκρού για αόριστο χρονικό διάστημα που εξαρτάται απ' τους ίδιους, βρίσκονται σε πένθος, κατά τη διάρκεια του οποίου οι γυναίκες φορούν μαύρα ρούχα και οι άντρες μαύρο περιβραχιόνιο.
